Weggestopt in de noordoostelijke hoek van de Verenigde Staten roept Maine beelden op van eindeloze kustlijnen, wilde bossen, Stephen King, iconische vuurtorens en heel veel kreeftdiners.
Ondanks dat ik op slechts 90 minuten van de staat ben opgegroeid, heb ik het maar één keer in mijn leven bezocht. Ik zat op de universiteit en mijn vriend George kwam daar vandaan, dus op een weekend reden we naar zijn geboorteplaats Gorham.
Maine was altijd een van die plaatsen waarvan ik dacht dat ik ze op elk moment kon bezoeken, dus ik had nooit haast om dat te doen. Er was altijd een vlucht naar een ver land om in plaats daarvan verder te gaan. Maine kon wachten.
Mensen hebben de neiging om reizen in hun achtertuin uit te stellen, en bij mij was dat niet anders.
Maar toen sloeg COVID toe en waren er geen vluchten meer naar verre landen .
Er was alleen mijn achtertuin te zien.
Dus terwijl ik terug was in Boston , verlangend naar de natuur, besloot ik eindelijk Maine te bezoeken. Mijn oorspronkelijke plan was om daar ongeveer tien dagen door te brengen voordat ik naar Vermont zou gaan, vervolgens naar de staat New York en dan terug naar Boston.
Maar naarmate de dagen verstreken, werden 10 12, en dat werd 14, en dat werd 21.
Ik kon Maine gewoon niet verlaten.
Ik hield van het rustige, langzame tempo van de staat.
Ik hield van het kleine stadsgevoel en het feit dat je nooit ver van de natuur was. Elke stad had er toegang toe en er was altijd wel een plek om te wandelen. Zelfs het kleine Bangor heeft parken en groene wegen in overvloed.
Ik hield van het eten. Naast traditionele kreeften, oesters en andere zeevruchten die we allemaal kennen, was er uitstekend Thais eten, luxe Amerikaanse en creatieve gastronomie. Als iemand die zijn reizen vooral rond eten plant, was Maine perfect.
Ik hield van alle microbrouwerijen. Maine is een van de beste staten voor bier, en ik merkte dat ik van microbrouwerij naar microbrouwerij stuiterde op zoek naar de beste IPA. (De winnaar was Rising Tide in Portland.)
En natuurlijk waren er de mensen. Er is iets aan de staat dat iedereen vrolijk, spraakzaam en gastvrij maakt. Ze vroegen je waar je vandaan kwam, gingen met je aan de slag en hadden altijd suggesties over waar ze heen moesten. Van de restauranteigenaar in Bangor tot het personeel van het hotel waar ik uiteindelijk terechtkwam voor mijn verblijf in de parkwachter – die, toen ik de weg vroeg, besloot dat dit zijn kans was om een lange monoloog over zijn toestand te houden – om talloze anderen, mensen in Maine waren erg aardig.
Mijn tijd daar bracht me naar Portland, Bangor, Camden, Acadia National Park, Moosehead Lake en kleine kustplaatsen voor lunchstops. Ik heb oesters leren pellen. Elke dag ging ik wandelen. Ik lees veel boeken. Ik heb veel lekkers gegeten. Omdat COVID-19 de meeste musea en overdekte attracties sloot, was er verder niet veel te doen. (Maar wie heeft er eigenlijk meer nodig dan dat?)
In het kleine stadje Maine leken de rest van het land en zijn problemen ver weg. Een vriend beschreef het als een plek voor degenen die even weg willen van de samenleving, maar het gevoel hebben dat Alaska te ver weg is. In een staat waar de bevolkingsdichtheid 41 per vierkante mijl bedraagt (38ste in het land), lijkt dit een perfecte analogie.
Maine lijkt mensen te betoveren en een magische spreuk uit te spreken die eeuwig duurt. Het is geen wonder dat zoveel mensen die ik ken uit Boston elke zomer naar Maine gaan. En het is geen wonder dat ik ineens aan het berekenen was hoeveel een zomerhuis daar werkelijk zou kosten en of ik hier ook de rest van de zomers zou willen doorbrengen.
Kortom, Maine is magisch.
Als je op zoek bent naar een plek om er even helemaal tussenuit te zijn, met prachtige bossen om te wandelen, lange kustlijnen om te verkennen, heerlijk eten om te eten en vriendelijke mensen om mee te kletsen, dan moet je Maine bezoeken.
Bedank mij later.
En stuur mij een ansichtkaart.
Logistieke informatie
Eten : Eendenvet (Portland), Eventide (Portland), Bite into Maine (Portland), Gidden Point Oyster Farm (Damariscotta), Long Grain (Camden), The Traveling Lobster (Bar Harbor), Havana (Bar Harbor), Rosalie’s (Bar Harbor), Beal’s Lobster (Southwest Harbor), The Fiddlehead (Bangor), Judy’s (Bangor), Stress Free Moose Pub (Greenville)
Drankje: Rising Tide (Portland), Stress Free Moose Pub (Greenville), Atlantic Brewing Company ( Bar Harbor), Bissell Brothers (Portland), Urban Farm (Portland), Mason’s Brewing (Bangor)
Verblijf: Black Elephant Hostel (Portland), Leisure Life (Moosehead Lake), Bar Harbor Manor (Bar Harbor)
