Ik verliet mijn hotel in Ljubljana op zoek naar een wijnbar. Google Maps bracht er twee dichtbij, maar degene met de tekst ‘happy hour’ trok mijn aandacht. Nadat ik de Triple Bridge was overgestoken, sloeg ik linksaf richting de centrale markt en stuitte op een bier-en-burgerfestival. Op het plein stonden kraampjes voor hamburgertenten en brouwerijen uit heel Slovenië. Menigten slenterden langs de rijen en bestelden eten en drinken. Een DJ speelde muziek en de nabijgelegen trappen waren gevuld met mensen die zaten te socialiseren.
Het was een geweldige verrassing die ervoor zorgde dat ik mijn oorspronkelijke plannen liet varen.
En dat vat mijn tijd in Slovenië samen: het was een geweldige verrassing.
Slovenië staat al jaren op mijn lijst van plaatsen om te bezoeken, maar het is mij nooit gelukt daar te komen. Die fout zou ik tijdens deze reis niet maken. Ik was al in het naastgelegen Kroatië , dus het zou een gemakkelijke treinrit zijn.
Met iets meer dan twee miljoen inwoners is Slovenië een vaak over het hoofd gezien Midden-Europees land met een tumultueus verleden. Terwijl hordes toeristen massaal naar Tsjechië trekken , bezoekt slechts een fractie van hen Slovenië.
Mensen wonen hier al 250.000 jaar. De Romeinen bouwden het gebied op, vooral de hoofdstad Ljubljana, dat een populair handelscentrum was. De regio werd uiteindelijk geannexeerd door het Oostenrijkse rijk. Na de Tweede Wereldoorlog maakte het huidige Slovenië tot 1991 deel uit van Joegoslavië, waarna het voor het eerst in zijn bestaan onafhankelijk werd.
Toen ik mijn vrienden vroeg naar hun bezoeken daar, vertelden ze hoe klein het was: ik kon een paar dagen in Ljubljana doorbrengen, van daaruit dagtochten maken en Piran aan de kust bezoeken; als ik echt wilde, zou ik een nacht in Bled kunnen doorbrengen. Op basis van wat ze zeiden, had ik het gevoel dat een week meer dan genoeg tijd zou zijn om alles te zien wat ik wilde.
Toen de trein de grens met Kroatië overstak en richting de hoofdstad reed, was ik onder de indruk van de indrukwekkende bergen, groene landbouwgronden en kronkelende rivieren die we passeerden. De kleine dorpjes deden me denken aan Oostenrijk (dat net ten noorden ligt). Ik was meteen onder de indruk.
Mijn plan was om twee dagen in Ljubljana door te brengen, twee in Bled, ergens anders heen te gaan en dan nog een laatste anderhalve dag terug te gaan naar de hoofdstad voordat ik naar huis vloog.
Toen ik halverwege de middag in Ljubljana aankwam en nadacht over al het verhuizen in mijn plan, besloot ik het advies van mijn vrienden op te volgen om de hoofdstad als basis te gebruiken.
Nadat ik mijn eerste dag had doorgebracht met een historische wandeltocht , kastelen had bezocht en door de oude binnenstad had geslenterd, ging ik naar het meer van Bled, beroemd om de kerk op het eiland in het midden . De omgeving is prachtig: het meer is omgeven door bomen, de stad ziet eruit als een sprookje, er staat een kasteel hoog op een heuvel met uitzicht op het meer.
Er zijn ook tal van avontuurlijke sporten en wandelpaden waar u in de regio van kunt profiteren. Tijdens mijn eerste dag daar heb ik een paar paden rond het meer gewandeld, de beste salade ooit gegeten (de avocadosalade bij) en vervolgens naar het kasteel gewandeld, dat, hoewel het een goed uitzicht opleverde, een beetje te herbouwd was voor mij. Het voelde meer als Disney dan als een oud kasteel.
De volgende dag wandelde ik door de Vintgar-kloof voordat ik terugkeerde naar Ljubljana. De kloof ligt op ongeveer 45 minuten van Bled, met kloofwanden die 50 tot 100 meter hoog zijn. Het strekt zich uit over 1,6 kilometer (1 mijl) en herbergt poelen, stroomversnellingen en een pittoreske waterval. Er zijn ook tal van andere wandelpaden in de buurt. Terwijl ik terugliep naar Bled en uitkeek over de kleine boerendorpjes en de bergen in de verte, dacht ik terug aan die treinreis naar de stad. Die schoonheid was geen afwijking. Slovenië is gewoon een prachtig, adembenemend land.
Terug in Ljubljana bracht ik mijn laatste dagen door met het verkennen van de hoofdstad. Natuurlijk, het is klein, maar er is veel te doen. Ik nam een street art-tour en een foodtour , kwam dat burgerfestival tegen en bezocht alle historische musea om meer te weten te komen over dit fantastische land en deze stad. Ljubljana is klein, maar schilderachtig, gemoedelijk, kunstzinnig en een goede buitenstad met alle fietspaden en parken. Ik hield van de relaxte sfeer.
Ik heb ook een reis van een halve dag gemaakt naar de Postojna-grot en het kasteel van Predjama . Postojna, ontdekt in de 17e eeuw, is een enorme karstgrot van meer dan 24.000 meter (79.130 voet), uitgehouwen uit de rotsen door de Pivka-rivier. Het is de grootste grot van het land. Hoewel het fysiek indrukwekkend was, was de algehele ervaring middelmatig: het is erg gecommercialiseerd, met een treinreis en gigantische reisgroepen die als vee rondgeleid worden. Het was niet mijn favoriete grotervaring.
Het kasteel was echter uitstekend, omdat het in een grot tegen een berghelling was gebouwd. De oorspronkelijke vestingwerken werden gebouwd in de 13e eeuw en werden uiteindelijk de thuisbasis van Erasmus van Lueg, een ridder en roofbaron. Het viel tijdens een belegering in handen van de Habsburgers, waarna een nieuw renaissancekasteel werd gebouwd (het huidige kasteel).
Aan het einde van mijn tijd in Slovenië had ik het gevoel dat ik mezelf in de steek had gelaten. Ik had zoveel gemist: het meer van Bohinj, de wijngebieden, Piran en zijn zoutpannen, de berg Triglav, de Logar-vallei en nog zoveel meer. Ik vroeg me af: “Heb ik mijn tijd echt effectief gebruikt?” Heck, ik heb zelfs locaties in Ljubljana gemist, en ik was daar meer dan vier dagen!
Ik voelde een steek van spijt.
Maar toen dacht ik aan alle dingen die ik deed: de wandeltochten en trektochten, de musea, de lunches met vrienden die toevallig in de stad waren, het slenteren, eten, drinken en nog eens eten… en toen besefte ik: ‘Nou. , Ik heb eigenlijk veel gedaan.
En toen raakte ik echt onder de indruk van Slovenië. Als ik nadacht over alles wat ik had gedaan en hoeveel er nog over was, was het alsof er een lampje ging branden: er is veel te doen in dit kleine landje!
Ik had altijd gehoord: ‘Oh, je hebt er maar een paar dagen nodig om alles te zien’, maar eigenlijk is dat niet het geval; je hebt veel langer nodig. Weken zelfs! Zelfs als ik de dag waarop ik werkte in plaats daarvan had gebruikt om bezienswaardigheden te bekijken, zou ik nog steeds een waslijst hebben met plaatsen die onmogelijk te zien zouden zijn geweest tijdens mijn week in het land.
Toen ik aan alles dacht, werd ik nog meer verliefd op Slovenië . Het is een prachtige plek die, ondanks dat het zo centraal ligt en dicht bij drukbezochte landen ligt, niet zoveel liefde krijgt als zou moeten. Zet het op uw lijst met bestemmingen die u wilt bezoeken (vooral als u van het buitenleven en avontuurlijke sporten houdt). Denk gewoon niet dat je dat zo snel kunt doen. Er is gewoon te veel te doen!
