Naarmate de winter voortduurt en de dagen kouder worden, merk ik dat mensen aan reizen beginnen te denken: warmere oorden, tropische stranden en voorjaarsreizen. Mijn inbox vult zich meer dan normaal met vragen over waar ik naartoe kan ontsnappen, wat ik kan zien en wat ik kan doen.
Maar er is altijd een gemeenschappelijk thema in deze e-mails: mensen willen de ‘toeristische’ dingen vermijden. Ze willen de drukte vermijden en de lokale kant van een stad zien.
‘Ik wil niet naar Parijs . Het is te toeristisch. Waar kan ik anders heen dat zo is, maar dan zonder de drukte?”
Ik krimp ineen als ik dit soort uitspraken zie. Ik begrijp het verlangen om plaatsen te verkennen en verborgen juweeltjes te vinden. Wij willen een kijkje nemen in het lokale leven. We willen Indiana Jones zijn en het gevoel hebben dat we iets nieuws ontdekken en ervaren, en niet simpelweg ons aansluiten bij een horde andere toeristen en ons overgeven aan massaconsumptie.
Het is goed om iets anders te zien en te ontdekken wat niet voor toeristen is gedisfiniëerd. Maar het idee dat een plaats, simpelweg omdat deze populair is, “te toeristisch” wordt en daardoor vernield wordt, is…nou ja, onzin.
Parijs is niet toeristisch.
New York City ook niet.
Of Bangkok.
Of Cairns.
Of welke andere stad ter wereld dan ook.
Geen enkele plaats ter wereld is ‘te toeristisch’.
Het probleem is niet de bestemming; het probleem is waar je heen gaat als je daar bent. Het enige dat toeristisch is, zijn de plekken die je wilt zien. De gebaande paden worden gebaand omdat het populair is en iedereen het wil zien. Waarom is het zo druk rond de Eiffeltoren? Omdat het geweldig is. Waarom komen mensen massaal naar Times Square? Omdat het iconisch is.
Maar als je de toeristen beu bent en een ‘lokaal gevoel’ wilt, hoef je deze plekken alleen maar te vermijden. Ga weg van de drukte. De kans is groot dat je ze een paar blokken verder niet zult vinden. 90% wijkt nooit van het pad af. Zeggen dat een stad met miljoenen mensen ‘toeristisch’ is, betekent dat je je concentreert op de toeristische plekken en dan zegt dat de hele stad/land/regio zo is.
En dat is gewoon niet waar.
Ik woon in New York City. Elke dag dwalen duizenden toeristen door de straten. Ik merk ze zelden. Ik zie ze zelden. Waarom? Omdat ik niet rondloop op Times Square, schreeuwend om de Wall Street-stier te zien, of me een weg baant door de Met.
In plaats daarvan hang ik rond in mijn plaatselijke buurten en winkels die de meeste toeristen nooit zullen vinden of waar ze nooit naartoe zullen gaan. Mijn vrienden en ik wonen gewoon in deze stad en gaan waar we weten dat we heen moeten. Ik vergeet soms dat NYC een van de grootste toeristische bestemmingen ter wereld is, omdat ik in mijn dagelijkse leven niet betrokken ben bij die kant van een stad.
Als je alleen de beroemdste bezienswaardigheden bezoekt, zul je elke plek toeristisch vinden. Loop weg uit dat gebied, ga een steegje in en ga een nieuwe wijk in, en plotseling ben je omringd door de lokale bevolking en ervaar je het lokale leven.
De volgende keer dat je ineenkrimpt bij alle toeristen, kijk dan naar je omgeving. Bent u in een bekend, zeer populair gebied? Zo ja, wijzig dan waar u zich bevindt. Sla de Eiffeltoren en het Louvre niet over en loop zeker eens over de Champs-Élysées.
Maar blijf dan lopen – je laat de drukte achter je die nooit voorbij dat ene blok zal komen, en je bent vrij om helemaal zelf nieuwe, niet-toeristische gebieden te verkennen.
En als je dat eenmaal doet, zul je nooit meer een stad toeristisch noemen.
