Over een paar weken ben ik een jaar dichter bij de dertig. Het is een realiteit die mij niet goed bevalt.
Dertig. Het lijkt zo oud.
Aan het begin van het jaar besloot ik dat ik de zomer in Europa zou doorbrengen , waarbij ik het grootste deel van mijn tijd op het eiland Ios in Griekenland zou doorbrengen.
Tijdens de zomermaanden wordt het eiland een toevluchtsoord voor jonge backpackers die willen genieten van de zon, het water en het schuim. Ik wist dat er vóór mijn dertigste geen nieuwe kans meer zou zijn om dit te doen. Het was tijd om het nu te doen voordat ik die ‘vieze oude backpacker’ werd.
Maar zoals alle best opgestelde plannen ging ook dit niet door. Ik moet in juni terug naar de VS om op een conferentie te spreken, waardoor mijn zomervakantie gehalveerd wordt. Nu zal het niet meer mogelijk zijn om de zomer in Griekenland door te brengen terwijl ik geniet van mijn ‘pre-30’-crisis. Mijn reis naar de Griekse eilanden zal slechts een maand duren voordat ik verder ga naar Italië , Hongarije en ten slotte Zweden .
Dus met een bezwaard hart in de hand kwam ik ruim twee weken geleden in Ios aan voor een verblijf van vier nachten.
Ik bleef er zeven.
Toen ik naar Santorini vertrok , keerde ik twee dagen later terug. Ik heb Ios te veel gemist. Ik bleef nog een week voordat ik naar Paros en Mykonos vertrok .
Nu ben ik terug op Ios.
Opnieuw.
Ik zet de rest van mijn reizen af voor wat meer kostbare tijd op deze kleine rots.
Ik praat vaak over wat reizen is en wat het betekent. Wat betekent het om te reizen? Om te backpacken? Is de ene vorm beter dan de andere ?
Reizen past niet in een hokje.
Het zijn een heleboel dingen.
Het is meer dan het zien van een plaats of een manier van reizen.
Maar één ding dat alle discussies over de aard van reizen doordringt, is dat reizen uiteindelijk gaat over het leggen van verbindingen .
Niet alleen met plaatsen, maar ook met mensen.
Ios is een rotsachtig stuk grond met een grote stad die als een wijnstok groeit op een puntige heuvel op de top van een kerk, met typische blauw-witte huizen, kleine straatjes met kinderkopjes en kleine winkelpuien. De brede, gele zandstranden van het eiland worden omgeven door azuurblauw water. Kleine clusters van huizen en terrasvormige kliffen voor wijn en gewassen vertakken zich vanuit de hoofdstad. Het eiland als geheel is een toevluchtsoord voor jonge backpackers die willen genieten van de zon en willen feesten.
Er zijn nog meer prachtige eilanden in Griekenland . (En eigenlijk geef ik er de voorkeur aan dat mijn eilanden meer palmbomen, jungle en tropische vissen hebben.)
De belangrijkste trekpleister van Ios zijn nog steeds het feesten, de stranden en de drukte. Ik kwam daarvoor omdat ik een zomer weg wilde feesten in Griekenland , maar ik bleef vanwege de connecties die ik maakte met de mensen hier op het eiland.
En ik word daar teruggetrokken vanwege die connecties.
Toen ik in mei van dat jaar aankwam, vóór de drukte, trof ik de meeste andere backpackers daar aan die op zoek waren naar werk. De economie van Ios draait in de zomer op backpackers die in de bars en restaurants werken in ruil voor gratis eten, drinken en genoeg geld voor een kamer.
Ik raakte bevriend met de eigenaren van lege bars en restaurants. George van het Griekse restaurant The Nest heeft me wat Grieks geleerd. Alex van Blue Note Bar liet me kennismaken met een verscheidenheid aan Griekse alcohol. Vele avonden bespraken Demetri en Nicos van Slammers de trieste toestand van de Griekse politiek met mij tijdens ouzo.
Als je reist, ontmoet je veel mensen . Gezichten en namen beginnen na een tijdje te vervagen. Je wordt vrienden op Facebook, maar je ziet elkaar zelden meer. Ik heb onderweg duizenden mensen ontmoet, maar slechts een handvol mensen wier bruiloften ik zal bijwonen en baby’s die ik zal ontmoeten. Het wordt een zeldzame gebeurtenis als je mensen ontmoet met wie je op een dieper niveau contact hebt.
Het overkwam mij toen ik in 2006 op het Thaise eiland Ko Lipe woonde, waar we vier jaar later allemaal samen Kerstmis vierden. Het gebeurde op Haat Rin in 2007, waar ik twee jaar later de bruiloft van mijn Australische vrienden bijwoonde.
Het gebeurde vorig jaar in Valencia , toen drie Amerikanen, twee Australiërs en een Maleisiër een week lang een studentenkamer deelden en het zo goed klikte dat mensen ons vroegen hoe, wanneer en waar we zulke goede vrienden waren geworden , gezien onze verschillende nationaliteiten. ‘We hebben elkaar pas drie dagen geleden ontmoet,’ zeiden we tot hun verbazing.
En dus kwam op Ios opnieuw een groep vreemden samen en deed alsof ze elkaar al jaren kenden. Sommigen zullen het hele seizoen op Ios werken. Anderen vertrekken binnen een paar weken. Sommigen blijven de helft van de zomer. Sommigen gingen mij voor.
Maar we hebben allemaal op de een of andere manier invloed op elkaar gehad, en elke dag zie ik een gemeenschappelijke update op Facebook van degenen die al zijn vertrokken: “Ik mis Ios.”
De meeste reizigers verbleven slechts een paar nachten op Ios. Ze feestten hard, gingen op het strand zitten en strompelden na een paar dagen weer de veerboot op, nadat ze Ios van hun lijst hadden afgevinkt.
Mijn vrienden en ik waren hier voor de lange termijn – zij omdat ze hun reisplannen nodig hadden afhankelijk van hun werk en ik omdat ik, nadat ik een groep mensen had gevonden die ik leuk vond, geen reden zag om te vertrekken. Door op onze plek te blijven, konden we wortels creëren op een winderig eiland waar mensen als bladeren in en uit bliezen.
Dit was, althans tijdelijk, mijn familie.
Dagen en nachten samen praatten we weinig over ons leven thuis en de herinneringen daar, en we lachten om onze gedeelde ervaringen. We roddelden over afspraken, kibbelden over waar we die avond moesten eten, wisselden boekensuggesties uit en spartelden over de politiek van de Griekse economische crisis.
Op de weg is de tijd anders. Dagen voelen als weken en maanden als jaren. Twee weken op Ios voelden als een eeuwigheid. Toen ik wegging, konden de mensen niet geloven dat ik er maar twee weken was. Voor hen, en voor mij, voelde het veel langer.
Ik heb er echter geen spijt van dat ik maar twee dagen op Santorini en Mykonos heb doorgebracht , want het gaf me meer tijd met vrienden op Ios. Nu ben ik terug en weer verdrietig. Ik moet afscheid nemen terwijl ze hier blijven.
Reizen gaat meer over de mensen die we ontmoeten dan over de plaatsen die we zien.
En ergens daarbuiten verbinden andere reizigers zich en vormen ze banden die ook tot ver in hun toekomst zullen voortduren. Ergens ter wereld noemen ook zij zichzelf ‘een familie’ en kijken ze samen naar de wereld die voorbijgaat…
4 tips voor een bezoek aan Ios
Accommodatie
Als het om accommodatie gaat, kun je rekenen op minimaal 30 euro per nacht voor een privékamer (en zelfs meer in het hoogseizoen). Dit omvat meestal een eigen badkamer, airconditioning, een tv en een minikoelkast. Op Airbnb beginnen gedeelde kamers meestal rond de 15 euro per nacht, terwijl hele huizen/appartementen gehuurd kunnen worden voor ongeveer 40-50 euro per nacht.
Eten
Je kunt gyros (vlees, kaas, saus, uien en tomaten geserveerd op pitabroodje) en ander straatvoedsel vinden voor slechts minder dan 5 EUR. Voor een budgetrestaurant kun je verwachten dat de maaltijden tussen de 10 en 15 euro kosten, inclusief een drankje. Voor een restaurantmaaltijd uit het middensegment moet je bijna het dubbele betalen. Als je een beperkt budget hebt en je eigen maaltijden wilt koken, betaal dan 40-50 euro per week voor de boodschappen (pasta, groenten, kip en ander basisvoedsel).
Vervoer
Om het eiland te verkennen kunt u de lokale bus nemen. Houd er wel rekening mee dat het lokale bussysteem alleen in de zomer rijdt. Tickets kosten 2 euro en rijden langs de hoofdweg van het eiland. De lokale bus rijdt slechts tot vroeg in de avond, waarna u een taxi moet nemen. Vaker voor transport zijn ATV’s. Je kunt ATV’s huren voor ongeveer 15-40 EUR per dag om de stranden en delen van het eiland verder weg te bereiken.
Om Ios te bereiken moet je een veerboot nemen (er is hier geen luchthaven). Ios is het beste te bereiken vanuit Naxos, Santorini, Kreta en Piraeus (dat vlakbij Athene ligt). Verwacht minimaal 30 EUR te betalen voor een enkeltje van Piraeus naar Ios voor een eenvoudige economy-stoel. De reis duurt tussen de 4 en 8 uur, afhankelijk van welke veerboot u neemt (de hogesnelheidsveerboot kost meer, maar is veel sneller).
Een enkele reis economy ticket van Santorini naar Ios kost ongeveer 13 euro en duurt ongeveer 1 uur.
