Beste backpackers van Zuidoost-Azië,
We moeten praten. Ik houd van je. Echt waar, dat doe ik. Ik ben al heel lang een backpacker . Ik vind het heerlijk om er één te zijn en zal mezelf waarschijnlijk nog lang als één beschouwen. Maar tijdens het backpacken door Zuidoost-Azië de afgelopen maanden heb ik verontrustend gedrag opgemerkt waar we echt over moeten praten.
Om het maar even bot te zeggen: waarom doe je soms zo verdomd stom?
Ik vraag het omdat ik een bezorgde vriend ben. Het lijkt erop dat wanneer velen van jullie naar Zuidoost-Azië vliegen, je je intelligentie controleert bij de boardinggate en besluit dat het verstandig is om je leven te riskeren bij het najagen van door alcohol aangewakkerde, dronken opwinding.
En dat baart mij echt zorgen.
Laten we om te beginnen het hebben over Vang Vieng, Laos. Nu kan ik in Azië niet over straat lopen zonder een backpacker tegen te komen die dat verdomde ‘I went tubing in Vang Vieng’-shirt draagt. En als ik het zie, vraag ik me af: waarom zou je in vredesnaam denken dat het een goed idee is om dronken in een ondiepe rivier te springen?
Alleen al dit jaar stierven tweeëntwintig mensen . Je zou kunnen eindigen zoals deze man die net is overleden . Of de man in deze video die zijn hoofd openbrak:
Er is ook deze man . En hij . En zij .
En dat zijn nog maar de voorbeelden die ik op de eerste pagina van Google vond!
Ik bedoel, serieus, als we weer thuis waren en ik zei: ‘Hé man, laten we blind dronken worden en in een ondiepe rivier springen. Oh, en als er iets misgaat, is er nergens een echt ziekenhuis waar je hulp kunt krijgen. Het wordt leuk!” hoe zou jij reageren?
Je zou naar me kijken alsof ik gek was. En terecht.
Dit is geen goed idee. Er is niets aan de hand, dit lijkt ook maar enigszins een goed idee. Niets. Er is niets mis met dronken worden op een lazy river of feesten in een bar bij een rivier. Heck, open een Corona voor me en meld me aan voor beide. Maar dit? Dom.
Er is ook iets dat “The Death Slide” heet naast deze rivier. Het kreeg deze naam vanwege alle mensen die zijn gestorven door het gebruik ervan, wat leidt tot de vraag: waarom zijn mensen dom genoeg om het te blijven gebruiken?!
Mensen zeggen dat het een tragedie is als er iets vreselijks gebeurt in Vang Vieng. Nee. Een tragedie is een auto-ongeluk of een huis dat afbrandt. Wat er in Vang Vieng gebeurt is triest, maar het is gewoon darwinisme. Ik heb geen medelijden met iemand die besluit dit te doen en gewond raakt. Als je met vuur speelt, raak je verbrand. En aangezien je mijn vriend bent, wil ik niet dat je verbrand wordt.
En nu we het toch over dat onderwerp hebben, laten we het over vuur hebben.
Ik hou net zoveel van vuur als de volgende persoon. Er is iets primordiaals aan, maar ik hou er niet van om mezelf in situaties te brengen waarin ik verbrand word. Waarom doe je? In heel Azië zie ik backpackers over het ‘vuurtouw’ springen. Je weet wel, het touw dat de lokale bevolking in brand steekt met benzine en waar je overheen kunt springen alsof we in groep 5 zitten en dubbel Nederlands spelen.
Hier is een tamme versie van wat er met sommige mensen gebeurt:
Jij bent misschien wel de beste springtouwer ter wereld, maar de dronken man die besluit met je mee te doen, is dat misschien niet. Terwijl je aan het touwtjespringen bent, besluit een stel dronkaards zich bij je aan te sluiten en al snel lig je op de grond weg te krabbelen van het vuur in de hoop dat je gezicht niet verbrand wordt. Ik zag onlangs hoe een man het touw om zijn arm wikkelde. Alle huid verbrandde en hij werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Ik heb mensen op het touw zien vallen en hun gezicht, haar en kleding zien verbranden. Ik heb mensen over het touw zien struikelen en in de benzine zien belanden.
Vuur + alcohol + willekeurige dronkaards = slecht idee.
Een tweedegraads brandwond is niet de herinnering die je wilt bewaren aan Zuidoost-Azië.
Laten we tot slot eens kijken naar uw vermogen om motor te rijden – of het gebrek daaraan. Overal waar ik kom zie ik mensen met verwondingen: verbonden benen, enorme brandwonden in de uitlaatpijp op hun kuiten en gebroken ledematen. Als ik vraag wat er is gebeurd, is het meestal hetzelfde antwoord. “Ik kreeg een motorongeluk.”
Thuis zou je niet rijden zonder rijbewijs, dus nogmaals, waarom zou je dat hier doen? Zeker, de fietsen hebben kleine 150 cc-motoren en zijn behoorlijk langzaam. Op een mooie en gemakkelijke weg zou je geen problemen hebben.
Maar autorijden in Azië is niet hetzelfde als terug naar huis rijden. Hier halen chauffeurs mensen in op kleine eenbaansweggetjes, ze kijken niet, ze stoppen kort en rijden alsof ze in Nascar rijden. De wegen zijn ook niet in goede staat. Ze zijn vaak winderig, steil, maken scherpe bochten en zitten vol gaten. Bovendien heb je, naast het gekke verkeer in Azië, te maken met alle andere backpackers die besluiten dat het een goed idee is om een fiets te huren waarvan ze geen idee hebben hoe ze moeten rijden.
Ik heb hier in Azië te veel crashes en bijna-ongelukken gezien.
Soms vraag ik me af, met wie reis je in hemelsnaam en wie laat je deze gekke dingen doen!?
Natuurlijk heb ik tijdens het reizen een aantal domme dingen gedaan. Dingen die ik niet ga noemen omdat mijn ouders deze website hebben gelezen, maar ik heb nog nooit iets stoms gedaan dat het mijn leven of gezondheid in gevaar zou brengen.
Ik hou van een goed avontuur, maar ik hou ook van leven. Dit zijn geen dingen die je thuis zou doen, dus doe ze niet in het buitenland. Natuurlijk lijkt het op dat moment misschien een goed idee. Bijna alles gebeurt als je dronken bent. Maar als je net als al die mensen in Laos eindigt, of tweedegraads brandwonden krijgt, of littekens door een fietsongeluk, is dat ineens niet zo’n goed idee, toch?
Jij bent mijn vriend. Ik vind het leuk om met je om te gaan. Ik wil met je blijven rondhangen.
Maar kunnen we stoppen met die stomme shit? Het is ongelooflijk gevaarlijk en zorgt ervoor dat we allemaal dronken idioten lijken.
Eerlijk,
Mat
