Dit was mijn derde bezoek aan Ko Phi Phi . Toen ik daar was, werd ik eraan herinnerd hoeveel ik er een hekel aan heb.
Sterker nog, ik haat Ko Phi Phi.
Veracht het.
Ik denk dat het een van de meest overschatte eilanden van heel Thailand is.
Ik heb de afgelopen vier dagen hier doorgebracht met een paar vrienden van mij uit Bangkok . We waren hier op vakantie van het werk.
Oorspronkelijk zouden we naar het nabijgelegen Krabi gaan, maar toen het voor hen te rustig werd, zijn we verhuisd naar Ko Phi Phi.
Ko Phi Phi is een van de bekendste eilanden van Thailand en tijdens het hoogseizoen wemelt het van de mensen. Het werd voor het eerst beroemd gemaakt door Lonely Planet en door de film The Beach , die de nabijgelegen Maya Bay als filmset gebruikte. In de loop van de decennia is dit kleine eiland (het is slechts 12 vierkante kilometer groot!) de thuisbasis geworden van honderden luxe resorts.
Het eiland was een tragisch slachtoffer van de tsunami van 2005 en alleen al hier kwamen meer dan 2.000 mensen om het leven. Na de gebeurtenis dachten velen dat de lokale bevolking en de overheid deze kans zouden aangrijpen om op een duurzamere manier te herbouwen.
Helaas was dat niet het geval. Het eiland is zo herbouwd dat je nooit zou weten dat er zo’n tragedie heeft plaatsgevonden. Alles is weer zoals het was, er is een gloednieuwe en grotere pier en nog meer hotels verpesten het eiland. Er zijn hier nu ook meer boten.
Ik begrijp niet wat mensen op het eiland zien.
Ten eerste is Ko Phi Phi te duur. U betaalt het dubbele van wat u ergens anders in Thailand zou betalen . In het laagseizoen kost een strandbungalow 800 baht, het dubbele van wat ik in het hoogseizoen op Ko Phangan betaalde. Een emmer drank (de typische Thaise drank) kost 400 baht, het dubbele van wat het in Bangkok kost en iets meer dan het dubbele van wat het op de meeste andere eilanden kost. Een goedkope Thaise maaltijd kost ongeveer 100 baht, driemaal de prijs van Bangkok.
Dan zijn er de stranden en het water. Dit is waar Ko Phi Phi zou moeten schitteren.
Maar dat is niet zo.
Van ver zien het blauwe water en de witte zandstranden eruit als een paradijs. Maar als je beter kijkt, besef je dat schijn bedriegt. Eén van de stranden wordt door alle boten gebruikt, dus het is niet toegestaan. Er is de belangrijkste baai aan de overkant waar veel mensen naartoe gaan, maar als het tij zich terugtrekt, blijft er alleen dood koraal, boten en enkeldiep water over. Dat zou niet erg zijn, als het niet overdag zou gebeuren! Dan blijft het populairste strand, Long Beach, over, dat op 15 minuten lopen van de stad ligt. Daar vind je talloze mensen die strijden om een fatsoenlijk plekje op het strand. En dit mooie deel van het eiland is nu bezaaid met resorts en boten.
De binnenbaai, die bij eb verdwijnt, is gevuld met dood koraal. Er is overal beton. Gebouwen verbergen het strand.
Tenzij je op de privéresorts aan de noordkant van het eiland bent, kun je niet gered worden van het enige dat dit eiland echt doodt: de massa langstaartboten. Er zijn simpelweg te veel boten en te veel motoren die het water verstikken. Waar je ook gaat, je zult merken dat het water een vreemde geur heeft. Of dat witte schuimende bellen van afval en chemicaliën van te veel boten en motoren op het oppervlak drijven. Of misschien zie je de olievlekken en het vreemde bruine spul in het water. Wat je ook opmerkt, je zult merken dat het water van dichtbij niet zo goed is als ver weg, en opeens lijkt de koele duik in dat blauwe tropische water niet zo’n goed idee.
Ko Phi Phi heeft, net als veel andere Thaise eilanden, last van overtoerisme . Het is gewoon te klein om alle mensen aan te kunnen. Hotels worden opgetrokken, boten worden aangevoerd en veerboten arriveren om zoveel mogelijk kamers te vullen, terwijl koraalriffen worden opgeblazen en overbevist en zoveel mogelijk toeristen worden gebracht om naar de wilde apen te gapen en te voeren en foto’s te maken waar Leonardo DiCaprio filmde . Strand .
Omdat er zoveel backpackers zijn en de alcohol en muziek voortdurend stromen , denk ik dat Ko Phi Phi maar voor één ding goed is: feesten .
Dat is de enige reden om hier te komen. Voor mij zijn er heel weinig verlossende eigenschappen op het eiland.
Goede marketing, mooie foto’s en een reputatie voor een goed feest houden Ko Phi Phi levend, maar als je mooie en ongerepte tropische eilanden wilt, is Ko Phi Phi niet de plek voor jou.
Als je prachtige stranden wilt, bezoek dan Ko Lanta, Ko Jum, Ko Mak of Ko Adang!
Er zijn zoveel andere mooie – en goedkopere – eilanden in Thailand dat ik een bezoek aan Ko Phi Phi zou overslaan . Draag niet bij aan het massatoerisme en de vernietiging van het milieu op het eiland. Bespaar tijd en geld en ga ergens anders heen (maar sla ook Pai over ).
Het paradijs bestaat in Thailand. Het is gewoon niet hier.
