Een paar jaar geleden was ik in San Francisco om de kantoren van Google Travel te bezoeken, waar we veel tijd besteedden aan het uitzoeken van reisboekingsgegevens en -statistieken. Een van de statistieken die mij opviel, was dat de meeste consumenten meer dan 40 uur doorbrengen en naar meer dan 20 websites kijken om hun reis te onderzoeken.
Toen ik in 2005 begon met het plannen van mijn eerste reis rond de wereld , waren er niet zoveel online bronnen. Ik herinner me een blog over backpacken door Europa (in feite wat een meisje deed tijdens haar studie in het buitenland en haar aantekeningen onderweg), een paar online forums en willekeurige websites hier en daar.
Mijn reisplanning bestond voornamelijk uit het gebruik van reisgidsen.
Tegenwoordig hebben we duizenden blogs, reisforums en online communities, reisapps , YouTube-kanalen, Instagram- en TikTok-accounts, websites in de deeleconomie en alles daartussenin.
Overal waar u heen wilt, kunt u informatie vinden .
Geen bestemming is te onduidelijk.
Er is een figuurlijke brandslang aan informatie online .
Maar hoe weet je in deze zee van eindeloze informatie welke informatie en advies accuraat en betrouwbaar zijn, vooral als zoveel inhoud wordt gesponsord door bedrijven?
Net als jij besteed ik veel tijd aan het onderzoeken van bestemmingen voordat ik vertrek. Ik lees blogposts, boeken, reisverslagen, hostelrecensies, koop reisgidsen en laat geen middel onbeproefd.
Ik hou ervan om diep te graven in de plaatsen waar ik naartoe reis. Het laat de reis echt lijken en geeft me het gevoel dat ik diepe geheimen aan het ontdekken ben.
Door een reis te plannen, krijgt u eigenaarschap over uw reis. Het is een integraal onderdeel van de reiservaring.
Maar aangezien ik al jaren online informatie opzoek en in de reisbranche werk, kan ik de BS/betaalde/gesponsorde inhoud heel gemakkelijk herkennen.
Er is veel slechte informatie beschikbaar die u op een dwaalspoor zal brengen.
En vandaag wil ik je helpen het te ontdekken.
( Opmerking : ik ga mijn gedachten tot in de kleinste details uiteenzetten, maar het duurt eigenlijk niet zo lang om dit allemaal te verwerken. Ik zal je aan het eind wat perspectief geven. Het is niet zo lang als je denkt!)
Deel één: Factoren waarmee u rekening moet houden bij het lezen over bestemmingen
1. Gesponsorde inhoud
Telkens wanneer ik een artikel tegenkom, scroll ik naar beneden om te zien of het ‘gesponsord’ is. Gesponsorde inhoud is (a) wanneer een blogger een reis of product krijgt in ruil voor een recensie of vermelding op de website van die blogger, of (b) inhoud die in feite reclame- of marketingmateriaal is (denk aan een “geweldige” wedstrijd die ze je vertellen over).
Hoewel georganiseerde persreizen al tientallen jaren plaatsvinden in de reisbranche (en ik heb ze ook gedaan), is gesponsorde inhoud iets anders.
Een persreis is een onbetaalde ervaring waarbij schrijvers een bestemming bezoeken om daarover te schrijven. In dit geval vindt er geen uitwisseling van geld plaats. En hoewel er waarschijnlijk een beetje tegenprestatie is, denk ik dat het, vergeleken met gesponsorde inhoud, eerlijker is. (Al neem ik de inhoud van een persreis nog steeds met een korreltje zout).
Bij een gesponsorde post wordt altijd geld gewisseld. Dat is wat voor mij de dynamiek verandert. Dat maakt het marketing (om redenen die hieronder met elkaar samenhangen). Een persoon werd speciaal betaald om leuke dingen te schrijven.
Ik zal het artikel lezen (het kan nog steeds nuttig zijn), maar ik hecht niet zoveel waarde aan het advies als aan een niet-gesponsord bericht. De schrijver werd tenslotte betaald om over de plaats te schrijven en er is een natuurlijke menselijke neiging om de negatieven te verzachten als we betaald zijn om over een plaats of product te schrijven.
Als ik ‘Bedankt voor de gratis reis’ zie (voeg de naam van het toeristenbureau in). Alle meningen zijn mijn eigen” zonder uitleg, ik ben ook op mijn hoede. Wat was gratis? Waar werd voor betaald? Hebben zij geld ontvangen? Hoe weet ik wat waar is en wat niet?
Daarom ben ik meestal sceptischer over de inhoud, tenzij ik duidelijk zie wat er werd gesponsord.
Toen ik naar Islay ging , nam het bureau voor toerisme een groot deel van mijn reis onder de loep: “Visit Islay zorgde voor de auto en accommodatie en verbond me ook met distilleerderijen, zodat ik rondleidingen achter de schermen kon krijgen voor dit artikel. Maaltijden, vluchten en vervoer van en naar het eiland – evenals alle whisky die ik kocht – waren voor mijn eigen rekening. Ze betaalden mij niet rechtstreeks voor de dekking.”
Dit is wat ik zoek. Ik wil dat de auteur duidelijk is over waar wel en niet voor betaald is – omdat dat een directe impact zal hebben op enkele van de andere belangrijke dingen om in de gaten te houden.
2. Repliceerbare ervaringen
Als de schrijver schrijft over een ervaring die ik niet kan doen of een situatie die ik niet kan reproduceren, is het advies voor mij als lezer niet nuttig. Het is geweldig dat iemand iets cools mag doen, zoals eten in een Michelin-sterrenrestaurant met drie sterren en een diner koken met de chef-kok, maar hoe helpt dat mij echt om de plek te ervaren?
Hoe zal dat mijn reis beter maken?
Dat soort artikelen zorgen voor leuke verhalen, maar meer ook niet. Als ik een bestemming onderzoek, wil ik geen leuk verhaal. Ik wil een nuttig verhaal.
3. Gedetailleerde inhoud
Hoe gedetailleerd is het artikel? Hoe meer feiten, cijfers en andere details ze bevatten, hoe beter ik weet dat ze verstand van zaken hebben. Voor mij is advies dat gedetailleerd, praktisch en repliceerbaar is het beste soort advies. Ik zoek naar blogs en inhoud die mij inzicht geven in een bestemming of product zoals ik zou verwachten van een reisgids of tijdschrift.
Al deze signalen vertellen mij: “Deze website heeft hoogwaardige en betrouwbare inhoud en ik moet deze gebruiken om mijn reis te plannen.”
Dit is de reden waarom het voor mij zo belangrijk is of de inhoud wel of niet gesponsord/gemerkt is of welke term mensen ook gebruiken. Hoe meer de schrijver op zijn eigen manier betaalt en doet wat ik zou doen, hoe groter de kans is dat de kern van de zaak erin wordt opgenomen. cijfers die mij van pas kunnen komen bij het plannen van mijn reis.
4. Groter beeld
Ik bekijk die inhoud binnen het grotere beeld van hun website. Als ik een artikel tegenkom en het bevalt wat ik lees, gesponsord of niet, klik ik wat meer rond op de website. Als deze blogger het soort activiteiten doet dat ik graag doe, denk ik bij mezelf: “Oké, we hebben een vergelijkbare reisstijl. Het advies van deze persoon zal mij ten goede komen.”
Als ik rondkijk op een website en zie dat ze meestal op eigen kracht betalen, gedetailleerde inhoud hebben en net als de rest van ons in de loopgraven zitten, vind ik de kleine hoeveelheid gesponsorde inhoud die ik zie prima, omdat het naar mijn mening zal eerlijker en evenwichtiger zijn dan iemand die voornamelijk betaalde reizen maakt. Bloggers moeten tenslotte hun rekeningen betalen.
5. Uiterlijk van de website
Hoe ziet hun website eruit? Ziet het er geliefd uit? Is het ontwerp uit 1999, of lijkt het alsof iemand de site up-to-date houdt?
Hoewel uiterlijk niet 100% verband houdt met kwaliteitsvoedsel, is de kans groter dat je denkt dat het eten hier waarschijnlijk goed is als het restaurant er schoon, georganiseerd en gerenoveerd uitziet.
Kijk bijvoorbeeld eens op mijn site:
In 2008:
Nu:
Welke zou je meer vertrouwen? (Precies. De nieuwere versie.)
6. Zijn ze te negatief?
Er zijn zoveel factoren die bepalen of je een bestemming wel of niet leuk vindt: de mensen die je ontmoet, het weer, het gemak waarmee je je verplaatst, of iemand in je studentenhuis snurkt, en nog veel meer! Als ik naar iemands mening over een plek kijk, kijk ik of hij alleen maar tekeergaat of echt eerlijk is. “Deze plek was verschrikkelijk en je zou er nooit heen moeten gaan” is een tirade die je met een korreltje zout moet nemen. Lees het, berg het op, maar negeer het meestal.
Jaren geleden ging ik tekeer over Vietnam en zwoer dat ik nooit meer terug zou gaan . Sindsdien ben ik gegroeid als schrijver en als persoon. Ik moest aan het eind van het artikel een korte tekst toevoegen waarin stond dat dit mijn ervaring was, maar je moet het zelf gaan ervaren.
Dat artikel blijft staan omdat het deel uitmaakt van de site, maar ik krimp ineen als ik het lees. Het is niet het type artikel dat een accuraat beeld geeft van een plaats, en het is ook niet het soort artikel dat u zou moeten gebruiken bij het plannen van uw reis. Vermijd dit soort artikelen.
7. Tijdige inhoud
Ten slotte: hoe oud is het artikel? Wanneer is deze voor het laatst bijgewerkt? Reizen verandert zo snel dat een artikel dat vijf jaar geleden is geschreven en sindsdien niet meer is bijgewerkt, een artikel is dat ik niet op prijs stel. Als het artikel de afgelopen twee jaar niet is bijgewerkt, sla het dan over!
Deel twee: Waar u op moet letten bij het onderzoeken van een bedrijf
1. De meeste beoordelingen zijn negatief
Als het gaat om het gebruik van een bedrijf of boekingswebsite die je niet kent, is het belangrijk om één ding te onthouden: de meerderheid van de beoordelingen zal hoogstwaarschijnlijk negatief zijn.
Consumenten gebruiken recensiesites om te klagen, niet om te prijzen. Het is bijna altijd hoe een bedrijf ze heeft verpest. Hoewel dat soms het geval is (geen enkel bedrijf is 100% van de tijd perfect – en het zijn niet alleen obscure bedrijven; ik heb vrienden gehad die vreselijke tijden hebben gehad toen ze probeerden een terugbetaling van Expedia te krijgen), komt het meestal omdat iemand dat niet deed. Lees de kleine lettertjes niet.
Dat is dus het belangrijkste om te onthouden: consumentenrecensies zijn altijd negatief als het om reizen gaat, dus u hoeft zich geen zorgen te maken als een bedrijf te veel negatieve recensies heeft (de duivel zit in de details, niet in een aantal sterren!).
2. Bedenk waarom een recensie negatief is
Als ik naar consumentenrecensies kijk, kijk ik waarom deze mensen een negatieve ervaring hebben. Als de meeste negatieve recensies over een reisorganisatie bijvoorbeeld zeggen dat hun gids van niets wist, begin ik te denken: “Misschien is deze reisorganisatie niet zo goed.”
Maar als de negatieve recensies vooral zijn: “DIT IS HET SLECHTSTE BEDRIJF OOIT OMDAT MIJN HOTEL SLECHTS 2 STERREN WAS EN IK 5 STERREN VERWACHT VOOR DE $ 500 DIE IK BETAALDE!” dan negeer ik die specifieke negatieve recensies.
Voor mij zijn dit soort recensies slechts tirades, niet nuttig.
3. Mening van deskundigen
Wat zeggen reisschrijvers, tijdschriften en kranten over dit bedrijf? Komen ze overeen met de negatieve recensies van consumenten, of schilderen ze het bedrijf in een ander licht? Als reisorganisatie X talloze negatieve consumentenrecensies heeft, maar de meerderheid van de professionals zegt dat het goed is, ga ik voor de professionele mening. Als er een discrepantie bestaat tussen wat consumenten zeggen en wat de meerderheid van de experts zegt, vertrouw ik de experts.
Dat gezegd hebbende, zal ik er ook voor zorgen dat de experts niet worden betaald om te zeggen wat ze zeggen. Veel reismagazines ontvangen partnerbetalingen of commissies van reis-/reisorganisaties. Voordat ik hun mening afweeg, controleer ik nog een keer of ze niet betaald krijgen om het te zeggen.
4. Recensies beoordelen
Houd vervolgens rekening met de volgende vijf punten als u naar recensies kijkt:
Hoe vaak een recensent berichten plaatst – Als ik naar door gebruikers gegenereerde recensies kijk, wil ik zien hoe vaak een gebruiker berichten plaatst (de meeste sites laten dit zien). Als iemand slechts één keer een bericht plaatst en een vernietigende recensie schrijft, is de kans groot dat hij zijn hart probeert te luchten omdat hij niet heeft gekregen wat hij wilde.
Pas op voor te positieve recensies – Mensen houden er niet van om de gevoelens van anderen te kwetsen, dus op veel sites in de deeleconomie verhullen mensen hun recensies, omdat deze hosts of gidsen geen anonieme onderneming zijn.
Als iemand je een rondleiding gaf of als je bij iemand thuis logeerde en het slecht was, voel je je slecht als je een zeer negatieve recensie achterlaat, omdat je die persoon hebt ontmoet en een (vluchtige) relatie met hem of haar hebt opgebouwd.
Pas op voor een gebrek aan details – Zo kwam ik terecht in een Airbnb die direct boven een bar stond. Iedereen zei “het was luidruchtig”, maar NYC is luidruchtig, dus ik ging ervan uit dat ze dat bedoelden.
Sinds dat vreselijke incident vertrouw ik alleen beoordelingen die specifiek, gedetailleerd en duidelijk zijn over wat goed en wat slecht was. “Ik heb een geweldige tijd gehad” of “Deze plek was zo” zegt niets en deze beoordelingen moeten worden genegeerd.
Pas op voor betaalde plaatsingen – Zorg er vervolgens voor dat de toprecensies geen betaalde plaatsingen zijn. Op de meeste boekingssites kunnen bedrijven extra betalen voor een hogere of “aanbevolen” plaatsing. Al die topresultaten? Meestal betaald om daar te zijn .
Dus doe wat ik doe: negeer de best aanbevolen accommodaties, sorteer op prijs en zoek dan uit waar je kunt boeken.
Zijn er foto’s? – Tenslotte, als ik naar boekingssites kijk, zie ik ook graag welke foto’s mensen die daar hebben verbleven hebben gepost. Natuurlijk zijn het twee heel verschillende dingen om een professionele fotograaf een foto te laten maken versus iemand die een foto maakt met zijn telefoon, maar ik vind het leuk om op zijn minst een idee te krijgen van hoe de kamer er in de echte wereld uitziet.
Geen van deze punten maakt of breekt mijn planning op zichzelf. Ik bekijk alles en zie hoe het complete plaatje eruit ziet. Ik zoek naar patronen en gemiddelden. Dat is iets wat je niet echt kunt faken. Vertrouw op het gemiddelde.
Dit klinkt misschien alsof het veel werk kost, maar het is eigenlijk slechts een lange, uitgesponnen geschreven versie van wat ik in gedachten houd tijdens mijn onderzoek. In werkelijkheid duurt het maar een paar minuten om deze lijst in je hoofd door te nemen.
Door naar al deze factoren te kijken, zul je zelden op een plek terechtkomen die je niet leuk vindt, een bedrijf gebruiken dat je naait of onnauwkeurige en nutteloze informatie krijgen.
