11 redenen waarom ik verliefd werd op Marokko

Roestrode dorpjes langs een stoffige weg in de Dades-vallei, Marokko

Marokko bezoeken was al zolang ik me kan herinneren een droom van mij. Ik heb altijd al kamelen willen zien, in de woestijn willen kamperen, doolhofachtige medina’s willen verkennen en thee willen drinken met Berbers.

Toen ik op een ochtend over de Sahara stond en me verwonderde over de ritmische, golvende duinen van de woestijn, was die droom eindelijk uitgekomen. Ik was op een kameel naar de plek gereden waar ik die nacht naar een miljoen sterren zou staren, glimlachend bij het feit dat ik eindelijk ergens was waar ik van had gedroomd onder dezelfde sterren, duizenden kilometers verderop.

Twee weken lang heb ik door het land gereisd en mezelf volgestopt met couscous, mijn lichaamsgewicht gedronken in muntthee, gewandeld en de bezienswaardigheden en geluiden van Marokko in me opgenomen .

Een bezoek aan Marokko was een ongelooflijke en lonende ervaring. Het prikkelt je zintuigen en zit vol verrassingen. Hier zijn 11 redenen waarom ik verliefd werd op Marokko – en waarom jij dat ook zult doen:
 

1. Slapen onder de sterren in de Sahara


Het was onvergetelijk om de prachtige kleur van de woestijn van dichtbij te zien, te kamperen met bedoeïenen en naar een miljoen sterren te staren zonder lichtvervuiling. Er heerst een griezelige stilte in de woestijn als de wind gaat liggen en je een geweldig gevoel van vrede ervaart, gewoon zitten en in de natuur zijn.

Leuk weetje: het regende terwijl ik in de woestijn was. Er was een gekke, waanzinnige onweersbui – een van de meest intense die ik ooit heb gezien. Het gebrul van de donder klonk als een miljoen bommen die afgingen, en de bliksem veranderde de nacht in dag. Het had het hele jaar niet geregend, maar die nacht ging de lucht even open om al haar woede te uiten. Surrealistisch.
 

2. Wandelen door het Atlasgebergte

Kleine huisjes verspreid over de zijkant van een berg in Marokko
Het Atlasgebergte bestrijkt het grootste deel van Marokko, en we brachten veel tijd door in de lage, midden en hoge delen van het gebied (het is moeilijk om dat niet te doen). Mijn favoriete onderdeel was toen we het Hoge Atlasgebergte doorkruisten en een uur lang klommen om een ​​kleine boerderij te bereiken, waar we de nacht doorbrachten bij een plaatselijke familie (die voor ons het lekkerste tajine-diner en de Berber-omelet van de reis kookte).

Omdat we vroeg aankwamen en de volgende dag laat vertrokken, hadden we voldoende tijd om te wandelen en de omgeving te verkennen. Ik hou van een goede wandeling, dus ik genoot van de mogelijkheid om echt de natuur in te gaan, door rivierbeddingen te lopen en de berg Toubkal (de hoogste top van Noord-Afrika) in de verte te zien. Dit was een van mijn favoriete ervaringen van mijn reis naar Marokko.

Terwijl wij hier overnachtten, zijn er ook veel betaalbare dagtochten vanuit Marrakesh naar het Atlasgebergte .

 

3. Eten bij Café Clock

Reizigers die thee drinken in Cafe Clock in Fez van bovenaf
Dit café met westerse invloeden , door veel mensen aanbevolen en met locaties in Marrakesh en Fez , staat bekend om zijn gigantische en heerlijke kamelenburger (die veel naar pittige shoarma smaakt). Het eten is uitstekend: de burger, groene smoothies en boterachtige kipcouscous die in je mond smelt, waren zo bevredigend dat ik hier twee keer heb gegeten.

En in de gekke en chaotische medina’s van elke stad bieden de cafés een oase van rust, waar u kunt opladen, Wi-Fi kunt gebruiken en kunt afkoelen met airconditioning. Ze bieden ook kooklessen en organiseren regelmatig evenementen op elke locatie!
 

4. Verdwalen in de medina’s

Een smal steegje op een rustige markt in Marokko, omzoomd door kleine winkeltjes die kleurrijke waren verkopen
De medina’s zijn de historische harten van elke stad in Marokko : deels woonwijk, deels winkelcentrum, deels voedselmarkt. Hier vind je kronkelende straten waar winkels, restaurants, markten en huizen allemaal langs de straten staan ​​in gebouwen die schijnbaar te dicht bij elkaar en te oud zijn om veel langer te blijven staan.

Als iemand die graag verdwaalt, waren de medina’s de hemel. Ik heb er urenlang doorheen gewandeld, rechtsafgeslagen, teruggereden, door pleinen en straten gelopen die me bekend voorkwamen, en de weg vinden, om vervolgens weer doelbewust te verdwalen. Het was een doolhof dat ik graag probeerde op te lossen, terwijl ik ook thee dronk, heerlijk en geurig voedsel at en de bezienswaardigheden bekeek.

Waarschuwing: Fez is een beetje vaag en onveilig, dus ga niet te ver buiten de gebaande paden. Blijf op straat met veel mensen. Ik heb een aantal close calls gehad waarbij zakkenrollers en potentiële overvallers betrokken waren. Voor meer veiligheidstips kun je dit artikel lezen over hoe je veilig kunt blijven in Marokko.
 

5. Volubilis verkennen


Volubilis, een belangrijk handelscentrum en de meest zuidelijke nederzetting tijdens de Romeinse tijd, is een van de best bewaarde (en minst bezochte) ruïnes ter wereld. Ik vond het leeg van toeristen, niet bebouwd, en open op een manier waardoor je echt dichtbij kunt komen en de bouwwerken kunt zien zonder dat je achter drie meter barrières zit en wordt verdrongen door mensenmassa’s. Het grootste deel van de stad is nog niet opgegraven, dus de site heeft een zeer rauwe uitstraling. Ik heb tijdens mijn reizen veel Romeinse ruïnes bezocht, maar deze vind ik de mooiste.

Omdat Volubilis op slechts 1,5 uur rijden van Fez ligt, zijn er veel epische dagtochten vanuit de stad die je niet mag missen.
 

6. Aït Benhaddou zien

Een bezoek aan de kasbah van Aït Benhaddou, het beroemde decor van veel films buiten Fez, Marokko
Hoewel ik hier niet veel tijd heb doorgebracht, was het verkennen van deze plek vol kasbahs (versterkte huizen) behoorlijk verbazingwekkend. Het is het Hollywood van Marokko en is te zien in Game of Thrones , Gladiator , Lawrence of Arabia en nog veel meer films. Het was het meest pittoreske ksar (versterkte dorp) dat ik zag, en daarom zit het waarschijnlijk in elke film!

Het speelt in op hoe mensen denken dat een oude ksar eruit zou moeten zien. Ik vond het leuk om door de straten te dwalen en naar de top te klimmen voor het uitzicht.
 

7. Genieten van het strand en de zeevruchten van Essaouira


Mijn favoriete stad in Marokko, Essaouira, ligt op een paar uur rijden van Marrakesh aan de Atlantische kust en is een populaire strandbestemming voor toeristen, vooral Britten. Ik hield van de ontspannen sfeer van de stad, het gebrek aan opdringerige sjacheraars, de zeelucht en alle verse vis.

Bezoek zeker de prachtige vismarkt in de stad, waar alle kleine vissers de vangst van hun dag verkopen. Bezoek daarna de kleine visstalletjes vlakbij op het centrale plein, waar u goedkoop kunt genieten van vers gegrilde zeevruchten.

Mijn vrienden en ik hebben hier een maaltijd “uitgegeven”: voor $ 75 USD in totaal deelden we met z’n vieren een kreeft, acht tijgergarnalen, twee vissen van meer dan een kilo en een halve kilo inktvis. Dat alles kwam met drankjes, brood, salade en thee. (We aten er elke dag, en de maaltijden daarna waren ongeveer $ 15 USD.)
 

8. Een bezoek aan Marrakesh


Marrakech was alles wat ik dacht dat het zou zijn: een moderne mix van Marokkaanse en internationale cultuur met de meest diversiteit aan heerlijk internationaal eten en prachtige architectuur in de medina. Hoewel Marrakech het lef en de scherpte van de rest van het land miste, was het de meest eclectische stad van de reis.

Het chaotische tempo zorgde ervoor dat een stad en mensen altijd onderweg waren. Het beroemde Jemaa el-Fnaa-plein is echt de puinhoop die iedereen beschrijft: tienduizenden mensen die ’s avonds eten, winkelen, henna-tatoeages laten zetten, naar bands en verhalenvertellers luisteren en naar goochelaars kijken (en overdag slangenbezweerders). Bezoek het in je eigen tempo, of graaf dieper met een nachtelijke rondleiding onder leiding van een lokale gids .

Het is een van de meest hectische maar fascinerende plekken in het land om mensen te kijken. Het verbaast me nog steeds hoe groot en vol het was! (Vergelijk dat met de teleurstellende Saadian Tombs, een attractie die ik zou overslaan – ze zijn eenvoudig, het terrein is klein en over het algemeen was het gewoon saai.)
 

9. Veel couscous en tajine eten


Tegen het einde van mijn twee weken daar was ik een beetje ‘uit de kast’. Dat gezegd hebbende, heb ik er meteen voor gekozen om er zoveel mogelijk van te eten – ik hield ervan om van de smaken te genieten, de regionale verscheidenheid te zien en echt te beseffen hoe lang het duurde om elk gerecht klaar te maken. Tajine (gekookt met vlees, dadels, noten, komijn, kurkuma, kaneel en saffraan in een aarden pot) was veruit mijn favoriete Marokkaanse gerecht.

Ook het proberen waard is de Berber-omelet, bestaande uit eieren, tomaten, uien en kruiden, ook gekookt in een aarden pot.

Als je je diep in de keuken wilt verdiepen, volg dan een kookles . Het is het beste souvenir om mee naar huis te nemen!
 

10. Muntthee drinken


Ik heb nog nooit meer thee gedronken dan toen ik in Marokko was. In een land waar ‘een biertje drinken’ niet iets is, vervangen de lokale bewoners potten muntthee . Het inschenken ervan is zelfs een kunst: hoe hoger de theepot, hoe beter. Ik kon geen genoeg krijgen van deze muntachtige, zoete lekkernij en zat in de theehuizen voetbal te kijken met de lokale bevolking. Ik moet een pot of twee per dag hebben gedronken. Man, dat spul is verslavend!
 

11. Het horen van de oproep tot gebed

Hoewel ik al eerder in overwegend islamitische landen ben geweest, in Zuidoost-Azië , had ik nog nooit een Arabisch moslimland meegemaakt of de oproep tot gebed gehoord. Er was iets moois aan de melodieuze aard van de oproep, en het was een geweldige wekker om vijf uur ’s ochtends. Het was een unieke culturele ervaring om mensen in hun witte gebedskleding naar de moskee te zien stromen. Ik kon het niet laten om deze te observeren.

Marokko is een ongelooflijke bestemming. Soms was het lastig, stressvol, chaotisch en overbelastte het mijn zintuigen, maar ondanks alle stress van het reizen was het een land waar ik me niet in mijn element voelde en alsof ik echt ergens nieuw en anders was. Ik hield van dat gevoel en al het andere over Marokko.

Plaats een reactie